sakalına gurban sam

Pandora Tomorrow veyahut sam fisher'in sakalları....
Hani Sam'i sevmezdin? Seviyorum gavur evladını, hopluyor oradan oraya gonzales gibi fiti fiti dolaşıyor kuytularda... İlk oyun bitti, hop iki üç gün geçti pandora tomorrow'a başladım...ikinci oyun halihazırda inleyen sistemimi bi nebze kanırttı, acep dedim ps2'de mi denesem, baktım yorumlara dandik imiş ps2 versiyonu...caydım, döndüm pc'ye...oyun şugar, oyun güzel...ilkinden daha hoppidi, daha sinematik...ayriyetten iki üç tane şairane bölüm var...paris'ten yola çıkan bir trende geçen bölüm var ki dağlara taşlara...lakin prensipte aynı oyunu biraz daha ayrıntılı texturelar eşliğinde oynamış gibiyim... Thief serisinde de aynı mevzu bahis...lakin olsun, expansion pack olsaydı da güzel olurdu...senaryo menaryo yok bu sefer de Che'ye bir sokuşturma dokandırma var..ölmüş adamın arkasından yapılacak şey deil...Benim kanımca bu serinin thief: deadly shadows'la gereğinden fazla ortak yanı var oyun motoru bile birebir örtüşüyo o sebepledir ki çekicidir güzeldir.... lakin first person olayının bi çok noktada zorlayıcı da olsa bu stealth muhabbetine kattığı bissürü zamazingo vardı...ona mani olmakta splinter cell'deki third person görüş açısı... ayriyetten bu sefer sam'le lambert arasındaki dialoglar daha bir güle oynaya, daha bir şenlikli...o da güzel..sam'e ayrı bir sempati ayrı bir hayranlık...lakin garett'in eline su dökemez...ha ayriyetten iyi gizlenmek de ne garip maharettir lan....garett 3. oyunda bunun hocası olan rahip var ya...onu farkedemiyodu da, artemus muydu neydi, ona diyodu şahane gizelniyosun bi seni farkedemedim...ne menem bir dialogdur lan bu...